GENE SHARP
ARAP ÜLKELERİNDEKİ HALK HAREKETLERİ VE GENE SHARP- I
Erol Bilbilik -07 Nisan 2011
Tunus, Mısır, Cezayir, Libya, Bahreyn, Yemen ve Suriye’de başlayan ve hızla gelişen halk hareketlerinin arkasındaki beyni araştırdığımızda karşımıza Gene Sharp çıkıyor. Hemen söyleyelim: Sharp, dünyada “şiddet içermeyen aktivizm hareketlerinin Makyavel”i olarak tanınıyor.
Sharp, Ohio Devlet Üniversitesi Sosyoloji Bölümü’nde Lisans ve Yüksek Lisans dereceleri aldıktan sonra İngiltere’deki Oxford Üniversitesi’nden Siyaset Bilimi Doktorası’nı aldı. 1960’larda Amerika’ya dönen Sharp, Harvard Üniversitesi’nde başladığı öğretim üyeliğini 30 yıl boyunca sürdürdü. Ohio Üniversitesi yıllarında ilgilenmeye başladığı Mahatma Gandhi ve sivil itaatsizlik konusunu incelemeyi 60 yıl boyunca sürdürdü. Kore Savaşı’na katılmayı reddetti ve 9 ay hapis yattı. 928 sayfalık, şiddet içermeyen hareketler politikası konulu ilk kitabı 1973 yılında yayınlandı.
Sharp’ın yanı sıra, uzun yıllar CIA’ya bağlı Rand Corporation’ın başında bulunduktan sonra 1980’lerin sonunda ABD Savunma Bakanlığı’nın Özel Stratejik Bölümü’nün direktörlüğüne getirilen Andrew Marshall da aynı yıllarda “şiddet içermeyen aktivizm hareketleri” doktrini ve uygulamaları konusunda yoğun çalışmalarda bulunuyordu. Marshall’ı 1980’lerin başından itibaren destekleyen Dick Cheney, Donald Rumsfeld ve Paul Wolfowitz; Sharp’ı da sahiplendi. Sharp, Marshall ile temasta olmasına rağmen günümüze kadar geri planda kalmayı başarmıştır.
Sharp, 1983’te ABD Askeri Ataşesi emekli Albay Robert Helvey ile gizlice Burma’ya gitti, ve gerillalara sivil itaatsizlik eğitimi verdi. Bu yoğun uygulamalarla ilgili olarak 1993’te “Diktatörlükten Demokrasiye” adlı kitabı yayınlandı. 1997 yılına gelindiğinde bu kitap devrimcilerin başucu kitabı olmuştu. Sharp bu kitabında; özgürlüğün kavramsal çerçevesini çizen 198 yöntemi anlatıyor ve baskıcı polis devletlerini çökertmek için en etkili yolun şiddet içermeyen mücadeleden geçtiğini vurguluyordu. Sharp’ın öğrencisi Albay Helvey, uzun yıllar boyunca gerçekleştirdiği kirli operasyonlardan çıkardığı derslerden yararlanarak Sharp’ın 198 yöntemini, aşağıdaki 5 ana yönteme indirgedi:
1. Muhalifleri bir liderin etrafında birleştirin. Bunun, en popüler kişi olması gerekmiyor ama en seçilebilir kişi olmasına dikkat edin.
2. Sözde bağımsız (yani muhalefet yanlısı) medyayı teşvik edin. Medya sizlerin mesajlarınızı dışarıya göndermenizi sağlayacaktır. Bu nedenle ulusal bazda erişimi olan, ve araştırmacı gazetecilik yanı ağır basan bir televizyon kanalı en uygun seçim olacaktır.
3. Seçim meseleleri ile ilgili bilinci arttıracak sivil toplum örgütlerine para akıtın.
4. Seçimlerde yapılan sahtekarlıkları, ve demokratik muhalefet adayının; göreve yapışıp kalan diktatörden daha popüler olduğunu gösterecek sandık gözlemcilerine ve seçim anketçilerine bol para harcamaktan kaçınmayın.
5. Muhalif lider çağırdığı zaman, sokak gösterilerinde en ön cephede rol almaya hazır militan bir gençlik grubunuz olsun. Çocuklar eğlenceli, şiddete karşı, ve eğer iş o noktaya gelecek olursa; dava için tutuklanmaya veya yenilgiye hazır gençlerden oluşsun.
ARAP ÜLKELERİNDEKİ HALK HAREKETLERİ VE GENE SHARP(2)
14 Nisan 2011
Sharp’ın, 20 Ocak 2011 tarihli Hürriyet Gazetesi’nde “CIA ile bağım yok. George Soros ile tanışmıyoruz.” şeklinde bir açıklaması yayınlandı. Halbuki Sharp CIA ile doğrudan bağlantılıdır, Soros’u tanımaktadır, ve Sharp’ın kurduğu ‘Gene Sharp Enstitüsü’ ve ‘Albert Einstein Enstitüsü’ ile Soros’un kurduğu ‘Çin’de Reform ve Açılım Vakfı’ birlikte hareket etmektedirler. Sharp’ın ‘Albert Einstein Enstitüsü’ eski Varşova Paktı ülkeleri ve Asya’daki gençlik ayaklanmalarının eğitim ve uygulamalarında kilit rolü oynadı. ‘Gene Sharp Enstitüsü’ kendi internet sitesinde; Burma, Tayland, Tibet, Letonya, Litvanya, Estonya, Beyaz Rusya ve Sırbistan’ın içinde bulunduğu bir grup ülkede “demokrasi taraftarı” muhalif gruplarla çalıştıklarını kabul etti. Soros; Tiananmen Meydanı’ndaki şiddet içermeyen öğrenci ayaklanması patlak vermeden kısa bir süre önce Pekin’de olduğunu kabul etti. Dönemin Çin Hükümeti; ‘Çin’de Reform ve Açılım Vakfı’nı CIA bağlantılı olmakla açıkça suçlayarak, Soros’un ve vakfının Çin’i terk etmesini sağladı. ‘Gene Sharp Enstitüsü’ ve ‘Çin’de Reform ve Açılım Vakfı’, ABD Hükümeti’nin Ulusal Demokrasi Vakfı (NED) ve başka örgütleri tarafından finanse ediliyordu.
ABD’nin Yugoslayva’yı yıkmakla görevlendirdiği Büyükelçisi William Montgomery; Haziran 2000’da “Otpor” (Direniş) aktivistleri için Budapeşte Hilton Oteli’nde, Albay Helvey’in yönettiği bir seminer düzenledi. Helvey; seminere katılan ve hareketin ideolojik beyni olan Srda Popoviç’in başkanlık ettiği 12 Otpor üyesine, Slobodan Miloseviç rejiminin dayandığı medya, polis, asker, kilise ve kamu görevlilerini nasıl etkisiz hale getireceklerini, ve bunların, kriz patladığında muhalefet tarafında yeralmalarını nasıl sağlayacaklarını öğretti.
2000 yazının sonuna gelindiğinde Popoviç liderliğindeki Sırp aktivistler Helvey’in “5 Yöntemi”nin beşini de yerine getirmişlerdi. Otpor, katılımcı seçmen sayısını arttırmaya yönelik yaklaşık 2.5 milyon Dolar maliyetli “Gotov Je” (O artık bitti), ve bunun devamı olan “Vremya” (Tam zamanıdır) kampanyalarını yürüttü. Kampanyaları, ABD’nin eski Dışilişkiler Bakanı Madeleine Albright’ın yönettiği Demokrat Parti’nin Uluslararası kanadı olan Ulusal Demokrasi Enstitüsü (NDI), Ulusal Demokrasi Vakfı (NED) ve Uluslararası Cumhuriyetçiler Enstitüsü (IRI) CIA’nın üzerinden finanse etti.
Sonuçta, Arap ülkelerinde gelişen halk hareketlerini; kendi dünya egemenliği için bu tür hareketlerin yayılmasını bir yol olarak gören Dış İlişkiler Konseyi’nin (CFR), bu faaliyetlerden sorumlu kıldığı CIA’nın denetimindeki Süper NATO’nun Özel Sektör Savaşçıları aracılığıyla tezgahlandığına şahit oluyoruz.
