1) Tunceli yerine Dersim deyip açıktan ayrılıkçılık yaparak hem Cumhuriyet’i şaibe altında bıraktı, hem da Atatürk’e dolaylı olarak katil yaftasını yapıştırdı.
2) Lailik tehlikede değil diyerek Türkiye’deki dinci dönüşüme omuz verdi.
3) CHP’yi, Atatürk çizgisinden çıkarıp, aranan terör ve casusluk davası sanığı emperyal görevli dinci Fethullah Gülen’in çizgisine taşıdı.
4) Türk Silahlı Kuvvetleri’ne Ergenekon ve Balyoz gibi rezil operasyonları yapan FETÖ mensupları ile ABD’de buluşup ortak strateji belirledi.
5) Sezgin Tanrıkulu gibi CIA kuruluşu Stratfor’un TR-705 kodlu elamanı olan PKK avukatını CHP’de ikinci adam yaptı.
6) Atatürk’e kefere dediği yazılıp çizilen dinci çizgi mensubu Mehmet Bekaroğlu gibi birini Atatürk’ün partisinde, Yeni CHP’nin politikalarını belirlemekle görevlendirdi.
7) Bağımsız Türkiye’nin kurucusu olan CHP’yi, ABD ve AB’nin acentası haline getirdi ve örtülü mandacılığı savundu.
8) “Poliste ve yargıda Fethullahçı ve paralel bir kadrolaşma yoktur” gibi dehşet bir söz ederek, Fethullah’a dolaylı olarak mürit oldu.
9) İmam Hatipler gibi şimdi AKP’nin arka bahçesi olan geleceğin tehdidi bir yapıyı sırf oy uğruna sahiplendi.
10) Bir kere olsun PKK’yı lanetlemedi ve bölücü amaçlarını seslendirmedi.
11) Kravatlı PKK demek olan HDP ile kader birliği yaptı.
12) Ergenekon ve Balyoz süreçlerinde Cumhuriyet ve Türk ordusu düşmanları ile yan yana durdu ve kurulan kumpaslara karşı çıkıp meydan okumadı.
13) Libya’ya tezkere olayında AKP ile beraber oy kullandı.
14) Beşar Esad’ı hiçbir zaman sahiplenmeyerek AKP’nin rezil Suriye politikasına dolaylı olarak destek verdi.
15) 7 Haziran seçimleri sonrasında AKP’nin oynadığı koalisyon görüşmeleri tiyatrosuna figüran olup bir ay boyunca kamuoyunun meşgul edilmesine omuz verdi.
16) Yine 7 Haziran sonrasında TBMM Başkanlığı seçiminde MHP ile önceden konuşup strateji belirlemeyi aklına getiremedi ve AKP’yi kurtardı.
17) 10 büyük seçim yarışını kaybetmesine rağmen “Mağlubum, çekiliyorum” demedi ve sözde demokrat rollerini oynamayı sürdürdü.
18) CHP’yi renksiz, ruhsuz, kimliksiz, fikirsiz ve arabesk bir düzen partisine dönüştürdü.
19) CHP medyasını yaratamadı, tersine Fethullahçı Bugün gazetesinin yazarı olan ve Ergenekon kahramanlarına aylarca söven Hakan Aygün gibi birini Halk TV’ye genel yayın müdürü yaptı.
20) Milli bir ekonomi modeli yaratmak ve üretime dayalı bir sistemi teklif etmek yerine, CHP’nin ekonomi politikalarını Kemal Derviş gibi küresel finansın tescilli elemanına ipotek etti ve sıcak paraya dayalı rejime peşinen evet dedi.
21) Bülent Ecevit’in 1977’de yaptığı gibi rüzgar estirip, yeni bir düzen, yeni bir dünya vaat edemedi.
22) Bugünkü CHP amiyane tabirle AKP’nin türbansız hali gibi durduğundan toplum aslı dururken taklidine haliyle oy vermedi.
23) Topluma güven ve umut veren bir vitrin ve aday belirlemesi yapılamadı.
24) CHP devrimci ve değişimci olmaktan çıkarılıp sürekli günah çıkaran günahkar görüntüsüne girdi.
25) CHP milli, laik ve antiemparyalist çizgisini tümden yitirip parti Sorosçu çizgiye oturtuldu.
Sabahattin ÖNKİBAR / Aydınlık- 05.11.2015
